Zaburzenia ze spektrum autyzmu: problemy z komunikacją u dzieci (2023)

Co to jest zaburzenie ze spektrum autyzmu?

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) to niepełnosprawność rozwojowa, która może powodować poważne wyzwania społeczne, komunikacyjne i behawioralne. Termin „spektrum” odnosi się do szerokiego zakresu objawów, umiejętności i poziomów upośledzeń, jakie mogą mieć osoby z ASD.

ASD wpływa na ludzi na różne sposoby i może wahać się od łagodnego do ciężkiego. Osoby z ASD mają wspólne objawy, takie jak trudności z interakcjami społecznymi, ale istnieją różnice w momencie wystąpienia objawów, stopniu ich nasilenia, liczbie objawów i obecności innych problemów. Objawy i ich nasilenie mogą zmieniać się w czasie.

Behawioralne objawy ASD często pojawiają się na wczesnym etapie rozwoju. Wiele dzieci wykazuje objawy w wieku od 12 do 18 miesięcy lub wcześniej.

Kogo dotyka ASD?

ASD dotyka ludzi każdej rasy, grupy etnicznej i pochodzenia społeczno-ekonomicznego. Czterokrotnie częściej występuje wśród chłopców niż wśród dziewcząt. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje, że około 1 na 54 dzieci w USA zostało zidentyfikowanych jako mające ASD.

Jak ASD wpływa na komunikację?

Słowo „autyzm” pochodzi od greckiego słowa „autos”, które oznacza „jaźń”. Dzieci z ASD są często pochłonięte sobą i wydają się egzystować w prywatnym świecie, w którym mają ograniczone możliwości skutecznego komunikowania się i interakcji z innymi. Dzieci z ASD mogą mieć trudności z rozwijaniem umiejętności językowych i rozumieniem tego, co mówią do nich inni. Często mają również trudności z komunikacją niewerbalną, na przykład za pomocą gestów, kontaktu wzrokowego i mimiki.

Zdolność dzieci z ASD do komunikowania się i używania języka zależy od ich rozwoju intelektualnego i społecznego. Niektóre dzieci z ASD mogą nie być w stanie komunikować się za pomocą mowy lub języka, a niektóre mogą mieć bardzo ograniczone umiejętności mówienia. Inni mogą mieć bogate słownictwo i być w stanie szczegółowo omawiać określone tematy. Wielu ma problemy ze znaczeniem i rytmem słów i zdań. Mogą również nie być w stanie zrozumieć mowy ciała i znaczenia różnych tonów głosu. Podsumowując, trudności te wpływają na zdolność dzieci z ASD do interakcji z innymi, zwłaszcza z osobami w ich wieku.

Poniżej przedstawiono niektóre wzorce używania języka i zachowań, które często występują u dzieci z ASD.

• Powtarzający się lub sztywny język.Często dzieci z ASD, które potrafią mówić, mówią rzeczy, które nie mają znaczenia lub nie mają związku z rozmowami, które prowadzą z innymi. Na przykład dziecko może wielokrotnie liczyć od jednego do pięciu podczas rozmowy, która nie jest związana z liczbami. Lub dziecko może ciągle powtarzać słowa, które usłyszało - stan zwany echolalią. Natychmiastowa echolalia występuje, gdy dziecko powtarza słowa, które ktoś właśnie powiedział. Na przykład dziecko może odpowiedzieć na pytanie, zadając to samo pytanie. W echolalii opóźnionej dziecko powtarza słowa usłyszane wcześniej. Dziecko może powiedzieć „Chcesz coś do picia?” gdy prosi o drinka. Niektóre dzieci z ASD mówią piskliwym lub śpiewnym głosem lub używają mowy przypominającej robot. Inne dzieci mogą używać standardowych zwrotów, aby rozpocząć rozmowę. Na przykład dziecko może powiedzieć: „Mam na imię Tom”, nawet gdy rozmawia z przyjaciółmi lub rodziną. Jeszcze inni mogą powtarzać to, co usłyszeli w programach telewizyjnych lub reklamach.
• Wąskie zainteresowania i wyjątkowe zdolności.Niektóre dzieci mogą być w stanie wygłosić dogłębny monolog na temat, który ich interesuje, nawet jeśli mogą nie być w stanie prowadzić dwukierunkowej rozmowy na ten sam temat. Inni mogą mieć talenty muzyczne lub zaawansowaną umiejętność liczenia i wykonywania obliczeń matematycznych. Około 10 procent dzieci z ASD wykazuje „uczone” lub bardzo wysokie zdolności w określonych obszarach, takich jak zapamiętywanie, obliczanie kalendarza, muzyka lub matematyka.
• Nierównomierny rozwój języka.Wiele dzieci z ASD rozwija pewne umiejętności mowy i języka, ale nie na normalnym poziomie, a ich postępy są zazwyczaj nierówne. Na przykład mogą bardzo szybko rozwinąć silne słownictwo w określonym obszarze zainteresowań. Wiele dzieci dobrze zapamiętuje informacje, które właśnie usłyszały lub zobaczyły. Niektórzy mogą być w stanie czytać słowa przed piątym rokiem życia, ale mogą nie rozumieć tego, co przeczytali. Często nie reagują na mowę innych i mogą nie reagować na własne imiona. W rezultacie czasami błędnie uważa się, że te dzieci mają problem ze słuchem.
• Słaba umiejętność konwersacji niewerbalnej.Dzieci z ASD często nie są w stanie używać gestów — takich jak wskazywanie przedmiotu — aby nadać sens swojej mowie. Często unikają kontaktu wzrokowego, przez co mogą sprawiać wrażenie niegrzecznych, niezainteresowanych lub nieuważnych. Bez znaczących gestów lub innych umiejętności niewerbalnych, które poprawiłyby ich umiejętności językowe, wiele dzieci z ASD jest sfrustrowanych próbami wyrażenia swoich uczuć, myśli i potrzeb. Mogą uzewnętrzniać swoje frustracje wybuchami głosu lub innymi niewłaściwymi zachowaniami.

Jak leczy się problemy z mową i językiem ASD?

Jeśli lekarz podejrzewa, że ​​dziecko ma ASD lub inną niepełnosprawność rozwojową, zwykle kieruje dziecko do różnych specjalistów, w tym logopedy. Jest to pracownik służby zdrowia przeszkolony w leczeniu osób z zaburzeniami głosu, mowy i języka. Logopeda przeprowadzi kompleksową ocenę zdolności komunikowania się dziecka i zaprojektuje odpowiedni program leczenia. Ponadto logopeda może wystawić skierowanie na badanie słuchu, aby upewnić się, że słuch dziecka jest prawidłowy.

Nauczanie dzieci z ASD w celu poprawy ich umiejętności komunikacyjnych jest niezbędne, aby pomóc im w osiągnięciu pełnego potencjału. Istnieje wiele różnych podejść, ale najlepszy program leczenia rozpoczyna się już w wieku przedszkolnym i jest dostosowany do wieku i zainteresowań dziecka. Powinien dotyczyć zarówno zachowania dziecka, jak i umiejętności komunikacyjnych oraz oferować regularne wzmacnianie pozytywnych działań. Większość dzieci z ASD dobrze reaguje na wysoce ustrukturyzowane, specjalistyczne programy. Rodzice lub główni opiekunowie, a także inni członkowie rodziny powinni być zaangażowani w program leczenia, aby stał się on częścią codziennego życia dziecka.

W przypadku niektórych młodszych dzieci z ASD poprawa umiejętności mowy i języka jest realistycznym celem leczenia. Rodzice i opiekunowie mogą zwiększyć szanse dziecka na osiągnięcie tego celu, zwracając uwagę na jego rozwój językowy na wczesnym etapie. Tak jak małe dzieci uczą się raczkować, zanim zaczną chodzić, tak dzieci najpierw rozwijają umiejętności językowe, zanim zaczną używać słów. Umiejętności te obejmują kontakt wzrokowy, gesty, ruchy ciała, naśladownictwo, gaworzenie i inne wokalizacje, które pomagają im się komunikować. Dzieci, którym brakuje tych umiejętności, mogą być oceniane i leczone przez logopedę, aby zapobiec dalszym opóźnieniom rozwojowym.

W przypadku nieco starszych dzieci z ASD trening komunikacji uczy podstawowych umiejętności mowy i języka, takich jak pojedyncze słowa i frazy. Zaawansowane szkolenie kładzie nacisk na sposób, w jaki język może służyć celowi, takiemu jak nauka prowadzenia rozmowy z inną osobą, co obejmuje trzymanie się tematu i mówienie na zmianę.

Niektóre dzieci z ASD mogą nigdy nie rozwinąć mowy ustnej i umiejętności językowych. W przypadku tych dzieci celem może być nauka komunikowania się za pomocą gestów, takich jak język migowy. Dla innych celem może być komunikowanie się za pomocą systemu symboli, w którym obrazy służą do przekazywania myśli. Systemy symboli mogą obejmować zarówno tablice obrazkowe lub karty, jak i zaawansowane urządzenia elektroniczne, które generują mowę za pomocą przycisków reprezentujących typowe przedmioty lub czynności.

Jakie badania są prowadzone w celu poprawy komunikacji u dzieci z ASD?

Ustawa rządu federalnego Autism CARES Act z 2014 r. zwróciła uwagę na potrzebę rozszerzenia badań i poprawy koordynacji między wszystkimi komponentami National Institutes of Health (NIH), które finansują badania nad ASD. Należą do nich Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH), wraz z Narodowym Instytutem ds. Głuchoty i Innych Zaburzeń Komunikacyjnych (NIDCD),Eunice Kennedy ShriverNarodowy Instytut Zdrowia Dziecka i Rozwoju Człowieka (NICHD), Narodowy Instytut Nauk o Zdrowiu Środowiskowym (NIEHS), Narodowy Instytut Chorób Neurologicznych i Udarów Mózgu (NINDS), Narodowy Instytut Badań Pielęgniarskich (NINR) oraz Narodowe Centrum ds. Zdrowie uzupełniające i integracyjne (NCCIH).

Razem pięć instytutów w ramach NIH (NIMH, NIDCD, NICHD, NIEHS i NINDS) wspieraCentra Doskonałości Autyzmu(ACE), program ośrodków badawczych i sieci na uniwersytetach w całym kraju. Tutaj naukowcy badają szeroki zakres tematów, od podstawowych badań naukowych, które badają molekularne i genetyczne komponenty ASD, po badania translacyjne, które testują nowe rodzaje terapii behawioralnych. Niektóre z tych badań obejmują dzieci z ASD, które mają ograniczone umiejętności mowy i języka, i mogą prowadzić do testowania nowych metod leczenia lub terapii. Możesz odwiedzićWitryna badań klinicznych NIHi wprowadź wyszukiwane hasło „autyzm”, aby uzyskać informacje o bieżących badaniach, ich lokalizacjach i osobach, które mogą w nich uczestniczyć.

TheNIDCD obsługuje dodatkowe badaniana rzecz poprawy życia osób z ASD i ich rodzin. JakiśWarsztaty prowadzone przez NIDCD koncentrowały się na dzieciach z ASD, które mają ograniczone umiejętności mowy i języka, co zaowocowało dwoma przełomowymi artykułami.¹InnyWarsztaty NIDCD na temat pomiaru języka u dzieci z ASDzaowocowało zaleceniami wzywającymi do ustandaryzowanego podejścia do oceny umiejętności językowych. Benchmarki ułatwią i dokładniej porównają skuteczność różnych terapii i metod leczenia.

Finansowani przez NIDCD naukowcy z uniwersytetów i organizacji w całym kraju badają również:

• Sposoby niezawodnego testowania opóźnień rozwojowych mowy i języka w pierwszym roku życia, z ostatecznym celem opracowania skutecznych metod leczenia, aby sprostać wyzwaniom komunikacyjnym, przed którymi stoi wiele osób z ASD.
• Jak rodzice mogą wpływać na wyniki różnych typów terapii językowych dzieci z ASD.
• Udoskonalone sposoby poprawy komunikacji między dziećmi z ASD i bez ASD. Może to obejmować tablicę komunikacyjną z symbolami i obrazami, a nawet aplikację na smartfony.
• Techniki pomagające naukowcom lepiej zrozumieć, w jaki sposób małe dzieci z ASD postrzegają słowa i problemy, jakie napotykają ze słowami.
• Opłacalne sposoby zapobiegania lub zmniejszania wpływu warunków wpływających na mowę, język i umiejętności społeczne u dzieci wysokiego ryzyka (na przykład młodsze rodzeństwo dzieci z ASD).
• Rozwój oprogramowania pomagającego osobom z ASD, które mają problemy z mową, w komunikowaniu złożonych myśli i skuteczniejszej interakcji w społeczeństwie.

Gdzie mogę znaleźć dodatkowe informacje na temat ASD?

Informacje z innych instytutów i ośrodków NIH, które uczestniczą w badaniach nad ASD, są dostępne na stronieStrona informacji zdrowotnych NIHwyszukując termin „autyzm”.

Ponadto NIDCD utrzymujekatalog organizacjiktóre dostarczają informacji na temat normalnych i zaburzonych procesów słyszenia, równowagi, smaku, węchu, głosu, mowy i języka.