Jakie są Twoje nadzieje na rok 2021? (2023)

Aktywizm młodzieżowy nigdy nie był łatwy. Jednak pracując w czasie globalnej pandemii w coraz bardziej podzielonym świecie, młodzi obrońcy praw człowieka stają przed jeszcze większymi wyzwaniami.

Jednak młodzi ludzie na całym świecie nadal wykazują odporność w obliczu niepewności. Nawet w najciemniejszych czasach nigdy nie przestali mieć nadziei – i pracować nad – lepszą przyszłością dla nas wszystkich.

Tutaj członkowie Global Youth Collective i sojusznicy Amnesty International zastanawiają się nad minionym rokiem i dzielą się swoimi nadziejami na rok 2021.

Lucky Muthevhuli, 24 lata, RPA

Kiedy w zeszłym roku COVID-19 zatrzymał świat, Lehlogonolo musiała dostosować sposób, w jaki pracuje.

“Rok 2020 był ciężki dla wszystkich. W rezultacie nasiliło się wiele przypadków niesprawiedliwości w zakresie praw człowieka – ale nasza praca jako obrońców praw człowieka była kontynuowana.

„Jestem przyzwyczajony do fizycznych spotkań z ludźmi. Pozwala drugiej osobie zaufać, że zrobisz wszystko, aby jej pomóc. Jednak przeniesienie mojego aktywizmu do internetu pomogło mi dotrzeć do szerszej publiczności, ponieważ ludzie mogą angażować się w tematy z niemal dowolnego miejsca.

„Idąc dalej, chcę opowiadać się za prawami kobiet i zapewnić młodym ludziom miejsce przy stole. Świat potrzebuje więcej młodych ludzi, aby pociągnąć wyższe struktury do odpowiedzialności za niesprawiedliwości”.

Christoph Alberts, 22 lata, Niemcy

Christoph jest młodym obrońcą praw człowieka z Niemiec.

„Moją największą nadzieją jest to, że razem ze szczepieniami uda nam się pokonać pandemię. Musi być jasne, że międzynarodowa solidarność nie zatrzymuje się na granicach państwowych i że sprawiedliwa globalna dystrybucja musi być podstawą wszystkich decyzji”.

Ikram Jaoui, 23 lata, Maroko

Ikram jest działaczką na rzecz praw kobiet, która działa na rzecz zapobiegania przemocy seksualnej i przemocy na tle płciowym. Nawet w najbardziej ponurych czasach znalazła sposób, aby to zadziałało.

„COVID-19, lockdown, godzina policyjna, pożary… to był mój rok 2020. To nie był łatwy rok. Podczas gdy środki izolacji pomogły ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa, osoby, które przeżyły przemoc domową, były coraz bardziej izolowane od pomocy, co komplikowało naszą pracę. Udało nam się kontynuować nasz aktywizm tam, gdzie było to możliwe, przenosząc jego część do sieci.

„Mam nadzieję na naszą przyszłość – mam nadzieję na ludzkość i opiekę zdrowotną oraz mam nadzieję, że ludzie okażą sobie więcej wdzięczności. Mam nadzieję, że uda nam się zapewnić dostęp do wysokiej jakości usług opieki zdrowotnej bez względu na płeć, rasę, religię czy pochodzenie.

„W tym roku chcę nadal promować i chronić prawa kobiet, zwłaszcza w tych niespokojnych czasach, i chcę zapewnić więcej pomocy kobietom, zwłaszcza tym z marginalizowanych środowisk”.

Manu Gaspar, 25 lat, Filipiny

Manu opowiada się za młodzieżą, która znajduje się na dole kulturowych, ekonomicznych i politycznych struktur władzy na Filipinach.

„Mam nadzieję, że w 2021 roku odbudujemy bardziej sprawiedliwy i bardziej ekologiczny świat. Gdy pandemia ponownie ujawniła nasze systemowe niepowodzenia, doprowadziła do zbiorowego ponownego wyobrażenia sobie innej, bardziej równej przyszłości dla wszystkich – rok 2021 jest naszą szansą, aby to umożliwić. Mam nadzieję, że przyczynię się do tego, będąc lepszym słuchaczem i widocznym sojusznikiem dla rówieśników i społeczności w całym naszym ruchu”.

Vandita Morarka, 26 lat, Indie

Założycielka i dyrektor generalna One Future Collective, Vandita Morarka, jest młodą queerową aktywistką i prawniczką praw człowieka z Indii. Kiedy COVID-19 uderzył w jej społeczność, dostosowała się, korzystając z technologii o niższym dostępie, takich jak SMS-y, połączenia telefoniczne i nauka oparta na dysku Google, a także hybrydowe modele partnerstwa, które angażowały pracowników pomocy naziemnej z dostępem cyfrowym, aby świadczyć usługi osobom bez żadnego dostępu, aby kontynuować jej praca.

„Mam nadzieję, że rok 2021 będzie rokiem współczucia, miłości i szacunku dla obrońców praw człowieka na całym świecie. COVID-19 wstrzymał większą część mojej pracy na rzecz praw człowieka w społecznościach o minimalnym dostępie cyfrowym, ale jestem zdeterminowany, aby kontynuować kampanię w tym roku.

„W 2021 roku chcę wspierać przywództwo feministyczne, przekształcać mikrospołeczności i budować odnowione systemy, które są sprawiedliwe i sprawiedliwe. Chcę wspierać więcej osób, które przeżyły przemoc na tle płciowym, zapewnić lepszą opiekę zdrowotną osobom zmagającym się z problemami ze zdrowiem psychicznym i zapewnić, że wszędzie będzie więcej młodych ludzi na stanowiskach decyzyjnych”.

Vibha Venkatesa, 24 lata, USA

Prawa człowieka zawsze były integralną częścią życia Vibhy i nadal prowadzi kampaniękwestie takie jakmasowych więzieniach, izolatkach, prawach migrantów i uchodźców oraz prawach osób LGBTI w USA.

„Wraz z globalną pandemią, zbliżającym się kryzysem klimatycznym i ekstremistycznym nacjonalizmem oraz rosnącą liczbą naruszeń praw człowieka na całym świecie, trudno jest się oprzeć i wyobrazić sobie lepszą przyszłość. Jednak w tym roku musimy znaleźć odnowioną nadzieję.

„Mam nadzieję, że w moim kraju skutecznie zareagujemy na kryzys klimatyczny i podejmiemy działania w celu powstrzymania powszechnych szkód wyrządzonych przez COVID-19, szczególnie w społecznościach rasy czarnej i brązowej o niskich dochodach. Mam również nadzieję, że ci, którzy głośniej mówili o łamaniu praw człowieka, nasilonym przez poprzednich przywódców USA, nadal będą kwestionować przyszłe nadużycia, zwłaszcza w odniesieniu do przemocy z użyciem broni palnej, brutalności policji, sprawiedliwości wobec migrantów i sprawiedliwości reprodukcyjnej.

„Jest tak wiele sposobów wywierania wpływu: edukowanie się na temat łamania praw człowieka, przekazywanie darowizn i zbieranie funduszy dla organizacji oddolnych, prowadzenie trudnych rozmów z przyjaciółmi i rodziną w celu ich edukacji, korzystanie z platform mediów społecznościowych w celu zwrócenia uwagi na problemy lub pisanie listów urzędnikom państwowym — chcę kontynuować te i inne działania w tym roku”.

Allyson Castillo, 19 lat, i Karin Watson, 23 lata, Chile

Allyson Castillo i Karin Watson wzywają do równości płci i sprawiedliwości klimatycznej w Chile, a media społecznościowe pomagają im dotrzeć do szerokiego grona osób, w tym polityków i rządu.

„W tym roku mamy nadzieję, że sytuacja ulegnie poprawie – i chcemy skoncentrować naszą pracę na obszarach najbardziej dotkniętych: edukacji, zdrowiu i dostępie do podstawowych usług, w tym żywności.

„Razem mamy nadzieję kontynuować naszą pracę jako liderzy młodzieżowi, pracując w nowych przestrzeniach, takich jak feminizm, ze szczególnym uwzględnieniem praw reprodukcyjnych. Chcemy, aby aktywizm młodzieżowy był kontynuowany i rozwijał się, aby młodzi ludzie mieli możliwość wywarcia wpływu”.

Nabeela Iqbal, 24 lata, Sri Lanka

Nabeela jest aktywistką oddolną ze Sri Lanki z doświadczeniem w budowaniu pokoju, zaangażowaniu obywatelskim młodzieży i nieformalnej edukacji dziewcząt. Obecnie prowadzi kierowaną przez kobiety organizację młodzieżową Sisterhood Initiative.

„Chociaż angażujemy się online, pamiętamy o utraconych połączeniach offline i czasach, w których nie możemy dotrzeć do społeczności, gdy są w potrzebie. Kiedy pandemia mnie wyczerpuje, zwracam się do zespołu o solidarność i komfort w naszej połączonej etyce pracy.

„W tym roku mam nadzieję zwiększyć zaangażowanie wśród młodych muzułmańskich kobiet, odwiedzać społeczności w przestrzeniach fizycznych i stworzyć system wsparcia prawnego i emocjonalnego w odpowiedzi na kobiety doświadczające trudności z powodu dyskryminujących praw rodzinnych. Dzięki temu kobiety będą miały wiedzę o swoich prawach i podejmowaniu decyzji, aby zrozumieć swój wpływ jako członków tego społeczeństwa”.

Pashtana Zalmai Khan Durrani, 23 lata, Afganistan

Pashtana Zalmai Khan Durrani zaczęła opowiadać się za edukacją dziewcząt, gdy miała siedem lat. Jej aktywizm przekształcił się w edukację młodych dziewcząt w strefach konfliktu za pośrednictwem organizacji LEARN.

„W tym roku chcę zapewnić dostęp do wysokiej jakości edukacji dzieciom żyjącym w obozach dla przesiedleńców i uchodźców oraz zlikwidować tabu dotyczące higieny menstruacyjnej. Mam nadzieję założyć co najmniej 10 szkół cyfrowych w Afganistanie i 1 w syryjskich obozach dla uchodźców, aby dziewczęta miały dostęp do wysokiej jakości edukacji pomimo konfliktu.

„Ale oczywiście musimy się zrelaksować i odłączyć od wszystkiego, co się dzieje. Zasługujemy na przerwę – i nie musimy wygrywać każdej bitwy. Jako młodzi obrońcy praw człowieka musimy po prostu pasjonować się tą sprawą”.

Belinda Adikie Asamanyuah, 23 lata, Ghana

Młodzi ludzie, którzy są świadomi swoich praw człowieka, są uważani w Ghanie za osoby lekceważące – a Belinda jest zdeterminowana, aby zmienić ich sposób myślenia.

„Chcę zmienić serca i umysły ludzi w mojej społeczności, aby budować uznanie dla edukacji o prawach człowieka. Ale w zeszłym roku musiałam przenieść swoje spotkania do sieci. To było drogie, a opłaty za transmisję danych były wysokie, ale udało mi się sprawić, by to działało.

„W tym roku mam nadzieję, że siła mediów społecznościowych wpłynie na młodych aspirujących obrońców praw człowieka do podjęcia działań i przyczynienia się do położenia kresu poważnym nadużyciom na świecie. Na poziomie osobistym mam nadzieję, że nadal będę korzystać z moich platform mediów społecznościowych, aby zwiększyć widoczność edukacji o prawach człowieka, a także zachęcić młodych ludzi z mojej społeczności, aby stali się działaczami na rzecz zmian”.

Ta historia została zaadaptowana z artykułu, który pierwotnie pojawił się na stronie internetowej Biura ONZ ds. Wysłannika Sekretarza Generalnego ds. Młodzieży.