76 procent młodzieży jest bardzo zainteresowanych szkoleniem rozwijającym umiejętności, a aż 81 procent uważa, że staże lub praktyki są ważne dla uzyskania zatrudnienia. Więc na co czekamy?
Takie są wnioski z raportu Future of Work in India[I]oraz związana z nią publikacja Young India and Work — Ankieta aspiracji młodzieży.[ii]Opublikowane w październiku 2018 r. raporty te zwracają uwagę na to, do czego dążą młodzi ludzie, co cenią najbardziej, jakie wyzwania stoją przed nimi oraz co firmy i decydenci mogą zrobić, aby wypełnić luki. Powinny one zainteresować przemysł i decydentów, aby wytyczyć sposoby skutecznego zaangażowania tej ogromnej masy młodej i chętnej do działania ludności, która mając odpowiednie możliwości, może stać się potęgą gospodarczą.
Z ponad 62 procentami ponad miliarda populacji w wieku produkcyjnym (15-59 lat) i ponad 54 procentami poniżej 25 roku życia, Indie cieszą się czymś, co nazwano dywidendą demograficzną. Ale czy tak jest naprawdę. Szacunki wahają się od 12 do 15 milionów młodych ludzi wchodzących na rynek pracy każdego roku, a ponad 75 procent nie jest gotowych do pracy ze względu na poważne niedopasowanie umiejętności między edukacją a potrzebami przemysłu.
W obu powyższych raportach przeprowadzono ankietę wśród 774 firm w Indiach i ponad 5000 młodych ludzi w wieku od 15 do 30 lat. Dane zostały zebrane z Andhra Pradesh, Assam, Maharashtra, Odisha, Uttar Pradesh, Zachodniego Bengalu i Delhi, aby dokładnie dopasować ogólny wskaźnik urbanizacji Indii na poziomie 29 procent. Wprawdzie wielkość próby może nie być istotna statystycznie, ale wyniki mają wartość, rzucając światło na niektóre z najważniejszych problemów, przed którymi stoi kraj.
Zapytany o powody zainteresowania szkoleniem umiejętności, uważa tak 70 proc. respondentów, którzy byli bardzo lub średnio zainteresowani rozwojem umiejętnościszkolenie umiejętności zwiększyłoby ich szanse na zatrudnienie, 48% jako główny powód zainteresowania wymieniło podwyższenie wynagrodzenia, a 44% podniesienie kwalifikacji w swojej dziedzinie studiów.
Z drugiej strony 72,5procent respondentów nie wiedział o rządowych programach rozwoju umiejętności w ich okolicy. A 77,5 procent młodzieży stwierdziło, że nigdy nie brało udziału w programie rozwoju umiejętności.
Inne objawienia to:
- Brak poradnictwa i doradztwa w znalezieniu pracy odpowiadającej ich umiejętnościom wskazało 51 proc. młodzieży jako główną barierę w poszukiwaniu pracy, podczas gdy brak doświadczenia zawodowego był główną barierą wskazaną przez 41 proc.
- Pozdrowienia dla branży – 49 procent młodzieży stwierdziło, że najcenniejszą formą poradnictwa była interakcja z profesjonalistami z branży
- Blisko połowa młodych ludzi postrzega dostępność odpowiednich możliwości zatrudnienia jako niezbyt dobrą lub bardzo złą, a 29 procent określa ją jako przeciętną.
- Wskazuje na niską wartość przywiązywaną do szkolenia zawodowego, chociaż 76 proc. młodzieży jest bardzo zainteresowanych szkoleniem umiejętności, tylko 2 proc. , 24 procent doktorat, a 21 procent tytuł licencjata.
Jest to oczywisty przypadek rażącego niedopasowania między tym, czym interesuje się młodzież, a tym, co ostatecznie robi. Kluczowym powodem może być głęboko zakorzenione indyjskie podejście do tradycyjnego stopnia naukowego, który jest bardziej prestiżowy niż program umiejętności. Dzieje się tak pomimo coraz większej liczby dowodów na to, że zawody wymagające umiejętności praktycznych osiągają wyższe zarobki niż nawet inżynierowie IT niskiego szczebla. Dane z raportu TeamLease Services[iii]o którym wspominaliśmy wcześniejblogokazało się, że wynagrodzenie pracownika fizycznego z wykształceniem zawodowym w 12 sektorach przewyższało wynagrodzenie inżyniera o 10-27%, a elektryk w firmie elektronicznej zarabiał o 4% więcej niż inżynier w tej samej branży z takim samym doświadczeniem .[iv]
Biorąc pod uwagę wyraźną różnicę w postrzeganiu niskiej wartości kształcenia zawodowego i potencjału zarobkowego, na przemyśle i decydentach spoczywa duża odpowiedzialność za budowanie świadomości wokół atrakcyjności kształcenia technicznego i zawodowego jakoZmieniacz gier, a nie edukacja drugiej klasy.
- Dla 80 procent młodzieży wynagrodzenie pieniężne, takie jak stypendium, było ważne z programu podnoszącego kwalifikacje, podczas gdy 71 procent stwierdziło, że idealne szkolenie prowadziłoby do uzyskania certyfikatu. Programy szkoleń i praktyk oferowane przez rząd zapewniają zwrot kosztów stypendiów dla pracodawców i uznawane w całym kraju certyfikaty, które szczegółowo opisaliśmy na naszym blogu Zestaw narzędzi dla pracodawców –Część IIczęść druga
- Młodzież preferuje podejście do nauczania mieszanego – szkolenia online i na miejscu. Są jednak gotowi poświęcić jedynie umiarkowaną ilość czasu na zdobywanie umiejętności, preferując krótsze programy nabywania umiejętności. Jest to sprzeczne z przytłaczającym przekonaniem (81 proc. młodzieży), że staż lub praktyka są ważne dla uzyskania zatrudnienia. Być może istnieje rażący brak świadomości na temat różnic między stażem a praktyką i dlaczego minimum roczne zaangażowanie jest niezbędne, aby praktyka mogła zdobyć lepsze umiejętności. Może to nawet wynikać z nieodłącznej wady systemu edukacji, polegającej na tym, że nie można równolegle realizować zarówno studiów wyższych, jak i szkolenia umiejętności lub istnieje ograniczona mobilność między tymi dwoma nurtami. Jednak Krajowe Ramy Kwalifikacji Umiejętności pozwalają obecnie na taką elastyczność, chociaż dopiero okaże się, ile z niej jest w praktyce.
Sprawa praktyk zawodowych
- Biorąc pod uwagę, że 44 procent młodzieży twierdzi, że pracodawcy wysoko cenią umiejętności techniczne i twarde, podobnie jak doświadczenie zawodowe, a 53 procent uważa, że szkolenie powinno być połączone z doświadczeniem praktycznym, jest to mocny argument za wprowadzeniem praktyk zawodowych.
- Ponownie, 63 procent młodzieży stwierdziło, że zdobycie umiejętności związanych z pracą byłoby przydatne, a 43 procent powołuje się na wizyty w miejscu pracy, które będą odkrywcze. Praktyka lub szkolenie branżowe zaspokaja wszystkie te potrzeby wraz z możliwością wchłonięcia jako stały pracownik pod koniec okresu szkolenia.
- 19 proc. badanych firm zatrudniało w minionym roku samodzielnych pracowników ze względu na brak możliwości znalezienia stałego, wykwalifikowanego personelu. Ponieważ rząd wprowadza wiele przyjaznych dla branży zmian w ustawie o praktykantach i oferuje wiele korzyści, nadszedł czas, aby więcej pracodawców szukało ścieżki praktyk, aby budować talenty w firmie. Młodzież otrzymuje wysokiej jakości mentoring i szkolenia, a firmy otrzymują potencjalnego pracownika gotowego do pracy; jest to sytuacja korzystna dla obu stron.
- Istnieje wyraźna rozbieżność między aspiracjami zawodowymi młodzieży a zapotrzebowaniem przemysłu. Organizacje spodziewają się największego wzrostu rekrutacji w ciągu najbliższych pięciu lat na stanowiskach takich jak obsługa klienta, sprzedaż, wsparcie IT, księgowość i audyt. Młodzi są jednak bardziej zainteresowani pracą w administracji i działaniach wspierających, badaniach i rozwoju, branżach kreatywnych, szkoleniach i rozwoju, HR i rekrutacji. Oczywiście dane te nie są reprezentatywne dla całej populacji młodzieży lub wszystkich przedsiębiorstw, niemniej jednak są wnikliwe, ponieważ wskazują na rażący problem zatrudnienia napędzanego podażą, w wyniku którego miliony młodych ludzi nie znajdują pracy odpowiadającej ich umiejętnościom.
Co mogą zrobić firmy
Indyjscy pracodawcy często narzekają na brak wykwalifikowanych pracowników. Jednak duża część ciężaru spoczywa również na firmach, które inwestują zasoby i wysiłek w szkolenia w miejscu pracy. Przemysł powinien odgrywać znacznie większą rolę w łańcuchu dostaw wykwalifikowanych pracowników poprzez większy udział instytucji akademickich i organizatorów szkoleń w celu ustanowienia solidnych programów budowania umiejętności, takich jak praktyki zawodowe. Młodzież musi być świadoma tego, gdzie jest zapotrzebowanie i jakie umiejętności będą przydatne. Decydenci na szczeblu rządowym są często oderwani od realiów rynku pracy. Dlatego przemysł musi przewodzić od frontu poprzez zwiększone uczestnictwo. Jak uważa 41 procent młodzieży, (ii) większe zaangażowanie w szkolenie umiejętności, w tym przyuczanie do zawodu, oraz przyjmowanie nowych pracowników przez sektor prywatny pomogłoby zlikwidować luki między ich aspiracjami a dostępnymi możliwościami.
Zwiększona obecność w Internecie
Rozpowszechnienie mediów społecznościowych i łączności internetowej oznacza, że platformy mobilne i internetowe są najszybszymi i najdalej idącymi narzędziami docierania do młodzieży. 81% respondentów korzysta z internetu w poszukiwaniu informacji o możliwościach zatrudnienia. Z kolei tylko 14 proc. ankietowanych firm korzystało z internetowych kanałów rekrutacji. Pracodawcy muszą zrobić znacznie więcej, aby zwiększyć i poszerzyć wiedzę młodzieży na temat możliwości zatrudnienia i programów rozwoju umiejętności za pośrednictwem źródeł internetowych i mobilnych.
Konieczne są działania
Sektor prywatny musi zwiększyć zaangażowanie w angażowanie indyjskiej młodzieży w budowanie umiejętności. Lamentowanie nad brakiem umiejętności nie jest przywilejem żadnego interesariusza, jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, aby być częścią rozwiązania.
Najnowszy NSS (68cz) raport[v]które jest znacznie bardziej reprezentatywnym badaniem kraju pod względem zasięgu, wykazało, że tylko około 2,4 procent młodzieży w grupie wiekowej 15-29 lat przeszło jakiekolwiek formalne szkolenie zawodowe. Sztandarowe programy, takie jak Skill India, Make in India, National Apprenticeship Promotion Scheme są godne pochwały, ale polityka jest tylko tak dobra, jak rzeczywiste wyniki w terenie. Aby wykorzystać młodą i dynamiczną dywidendę demograficzną Indii, potrzebne jest mnożenie wysokiej jakości dostępnych możliwości szkoleniowych. Niezależnie od roli rządu w zwiększaniu możliwości zawodowych, sektor prywatny odgrywa kluczową rolę w przenoszeniu ognia od iskier do ognia, aby inicjatywy szkoleniowe były oparte na zapotrzebowaniu. Młodzież chce zdobyć kwalifikacje, 76 procent z nich. Szacunki mówią, że Indie muszą stworzyć ponad 8,4 miliona miejsc pracy rocznie, aby utrzymać obecny wskaźnik zatrudnienia. Nadszedł czas, aby branża otworzyła swoje podwoje.
Bibliografia
[I]Przyszłość pracy w Indiach, październik 2018 r., Observer Research Foundation, Światowe Forum Ekonomiczne
[ii]Młode Indie i praca — badanie aspiracji młodzieży, październik 2018 r., Observer Research Foundation, Światowe Forum Ekonomiczne
[iii] Kiedy elektrycy zarabiają więcej niż inżynierowie, kwiecień 2016, LiveMint
[iv] Notatka– Uczelnie inżynierskie, które brano pod uwagę w badaniu, zajęły miejsca 50+ w rankingach szkół inżynierskich Outlook oraz uczelnie MBA 40+ w rankingach Business Today B-school
[v]Stan edukacji i szkolenia zawodowego w Indiach, NSS 68czRound, czerwiec 2011-lipiec 2012, Ogólnopolskie Biuro Badań Reprezentacyjnych, Ministerstwo Statystyki i Wdrażania Programów
